Acayip Şeyler

Hiç izlediğiniz korku filmlerinin arkasında yatan hikâyeyi düşündünüz mü?

Neden sürekli canavarlar, şekil değiştiren varlıklar olur?

Ee, her hikâyenin de altında yatan bir gerçek olduğuna göre — çünkü hiçbir fikir hiçlikten var olamaz, her fikir birbirinden etkilenmeye mahkûmdur — demek ki bu hikâyelerin altında da bir gerçek var.

Stranger Things dizisini eminim aranızdan izleyen çoktur. Hiç merak ettiniz mi, neden canavarlar, eriyip şekil değiştiren insanlar o korku öğelerini oluşturuyor? İzlerken insana absürt geliyor; fakat aslında bu hikâyelerin altında köklü bir tarih yatıyor.

Stranger Things’in yapımcılarının da onayladığı gibi, Stephen King’in kitaplarından oldukça esinlenilmiş. Fakat King’in esinlendiği kaynaklara bakacak olursak, yolumuz Amerikan edebiyatının öncülerine kadar gidiyor.

Ben ise Amerikan gotik edebiyatının en büyük öncülerinden biri olan Washington Irving’e değinmek istiyorum. Onun öykülerinde; dehşet verici dönüşümlere uğrayan insanlar, hayalî varlıklar ve kırsal Amerikan folklorunu yansıtan o korkunç atmosfer güçlü bir şekilde karşımıza çıkar.

Tüm bunlar bize artık alışıldık, hatta klasikleşmiş geliyor, değil mi?

Peki, tüm bunların asıl temelinde yatan nedir?

İşte burada Almanların kültürel folk hikâyeleri devreye giriyor. Bildiğiniz üzere Washington Irving, Alman edebiyatından fazlasıyla esinlenmişti. Hatta o dönemki yazarların hepsi, bir Amerikan kimliği ve edebiyatını oluşturmak kaygısıyla çeşitli milletlerin kültürlerinden ve halk hikâyelerinden esinlenmişlerdi.

Peki ya tüm bu dehşet verici öğeleri oluşturan asıl sebep neydi?

Eski dünya gerçekten bu kadar kan dondurucu muydu?

Yoksa sadece çocukları korkutmak için uydurulmuş peri masalları mıydı?

Günümüz edebiyat tarihinin takip edebildiği kadarıyla ancak bu kadar kaynağa inebiliyoruz. Fakat şundan eminiz ki, yüzyıllar boyunca ortaya çıkan eserler birer halk kültürünün taşıyıcısı olmuş; hepsi birbirinden esinlenmiştir.

Ne demişler: “Hiçbir şey hiçlikten var olamaz.”